Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quid iudicant sensus? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Sint ista Graecorum;: Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Memini vero, inquam;: Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus?
Quid ergo?: Hoc non est positum in nostra actione.
Idemne, quod iucunde?: Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; An tu me de L. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Hunc vos beatum; Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Scisse enim te quis coarguere possit?

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Bork Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Dicimus aliquem hilare vivere;

Omnesque eae sunt genere quattuor, partibus plures,
aegritudo, formido, libido, quamque Stoici communi nomine
corporis et animi ¾donÆn appellant, ego malo laetitiam
appellare, quasi gestientis animi elationem voluptariam.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici
potest, cum voluptate legimus?

Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Ut aliquid scire se gaudeant?

Iam insipientes alios ita esse, ut nullo modo ad sapientiam possent pervenire, alios, qui possent, si id egissent, sapientiam consequi.